Courgette
We konden alles gebruiken en namen dankbaar aan
wat we konden krijgen, chronisch geldgebrek, weet je nog. Eén van de kookmoeders, Rosette, had in haar
nieuw aangelegde tuin met succes courgettes geplant. Zij, zo fier als een gieter (of is hier
‘sproeidarm’ een toepasselijker woord?
nee dat klinkt niet) had haar aanhangwagen
volgeladen met van die uit de kluiten gewassen matrakken, zo
groot en dik als de bovenarm van een bodybuilder. We kampeerden in Recht. Toch waren de courgettes
krom. Gek.
Het waren toen nog wat ongekende exotische groenten en we
wisten niet goed wat ermee aanvangen.
Soep koken zeker? Het was zo een
grote hoeveelheid courgettes dat we er geen blijf mee wisten en ze op de duur
langs ons oren uitkwamen. Zot zicht!
Haar bijnaam/totem voor de rest van het kamp: Roset-courget!
Sorry Rosette.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten