Pierre, vader van de allereerste
Akela en van Cheetah, was één van de helpers van het eerste uur. Maandenlang heeft hij, samen met Wolf elke
zaterdag opgeofferd aan de bouw van de
eerste lokalen.
Hij was een crack in het vinden
van gratis materiaal, van koopjes en was onklopbaar in het “afbieden”. Hij had die koorts zodanig te pakken dat hij
op zeker moment tenten wou kopen, die uiteindelijk met het persentje eraf,
duurder uitvielen dan de nettoprijs ergens anders, om toch maar korting te
krijgen.
Half Vlaanderen zijn ze, Wolf en
Pierre, rondgereden om bouwmateriaal, tenten, kabels, sjortouw, potten en pannen,
grondvuren, een zware tire-fort (dommekracht in goed Nederlands)… te kopen. En veel in 't zwart natuurlijk. Als er een kilometervergoeding
bestaan had, de groep had het niet overleefd.
Jarenlang is hij een stipte en
geduchte penningmeester geweest.
Zijn kasboek was hem heilig. Niet
voor niets was zijn totem Hamster. O wee
als één van de jongeren bij hem langs moest om wat geld voor één of andere, in
zijn ogen nutteloze aankoop af te
troggelen.
De kampen in Membach zullen de
mensen van de werkploeg niet gauw vergeten.
Hij was, samen met zijn vrouw Milia, op vakantie vlakbij. Elke avond kwam hij op bezoek en had telkens
de nodige vochtige bevoorrading bij. De
leiding is meer dan eens komen vragen of we wat stiller konden zijn, zodat de
welpen konden slapen. Memorabele avonden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten