Verzopen voorraad. Marche-les-Dames 1 (1980?)
We hadden van het leger een mooi terrein
ter beschikking gekregen langs een beek (een scoutskamp zonder beek, dat kan
toch niet)
Er was toen helemaal geen
elektriciteit op kamp, laat staan koelkasten. We waren plantrekkers en Wolf was
heel inventief in het oplossen van
problemen. We bewaarden alle
eetwaren die fris moesten blijven, in de beek, de groenten in netten, de andere
eetwaar in emmers, in plastiek boxen en zakken, alles stevig vastgemaakt aan de
begroeiing op de oever. Goed gevonden,
dachten we. Tot er op een goede dag ergens stroomopwaarts een fel onweer losbarstte
met als gevolg dat de beek uren later begon te zwellen . Het resultaat was dat heel
de voorraad met het water mee gespoeld werd. De welpen zijn dagenlang zoet
geweest met de oevers af te zoeken naar de resten: “kijk Bieke, nog een prei! Wolf, zie wat een
dikke ui! Nog een pak boter! Akela, ik heb een pak chocolade gevonden!” klonken de juichkreten.
De kartonnen melkdozen waren doorweekt, maar toch nog waterdicht, hoopten we, dus nog bruikbaar. Van de chocolade, die voor een ontbijt bestemd was, hebben we chocomelk
gemaakt, goed laten doorkoken weliswaar. We hebben toch één en ander moeten
weggooien, vrees ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten